Organy w kościele pod wezwaniem Wszystkich Świętych w Gliwicach

Bogate, rzeźbiarskie wnętrze kościoła uzupełniają duże nowoczesne organy z parawanowym prospektem, uformowanym z rzędów piszczałek. Ich powstanie było uwieńczeniem ponad dwunastoletnich negocjacji prowadzonych pomiędzy Urzędem Odbudowy Kościoła, Urzędem Parafialnym i ówczesnymi dwoma rywalizującymi między sobą o kontrakt niemalże do końca najlepszymi śląskimi firmami organmistrzowskimi: zakładem Carla Berschdorfa (Neisse) i zakładem Gebrüder Rieger (Jägendorf). W trakcie rozmów zmianom ulegały koncepcje budowy, montażu, wielkości instrumentu, zespołów brzmieniowych, a także estetyki w jakiej miał zostać wybudowany nowy instrument.
Jeszcze w drugiej połowie 1940 roku w archiwach parafialnych odnajdujemy notatki świadczące o tym, że instrument znajdował się jeszcze w fazie budowy. Budowa nowych organów konsultowana była z prof. Biehle (dyspozycja organów), a następnie przez dyrektora Franza Kaufa. Z kolei zarys prospektu konsultowany był z radcą Pickiem z Opola. Prawdopodobnie w 1937 roku zapadła też decyzja o tym, że organy nie zostaną umieszczone w tradycyjnej szafie organowej, ale ze względu na szczupłość miejsca na chórze zostaną podniesione na wysokość ok. 2.5 m i spoczną na wolnostojących żelaznych nośnikach. Jako że waga nowego instrumentu miała wynosić w przybliżeniu ok. 9000 kg, w przedniej części miał być wspierany dodatkowo przez kolumny, a w tylnej części przymocowany do ściany wieży. Nowy instrument, wybudowany przez firmę Gebrüder Rieger (opus 2965) w duchu estetyki Orgelbewegung, zastąpił organy Moritza Roberta Müllera, które byłyby dziś pomnikiem XIX wiecznego budownictwa organowego na Górnym Śląsku.

Organy posiadają realnie 53 głosy, a łącznie z transmisjami 57, skala manuałów: C-g3, skala pedału: C-f. Ostateczna dyspozycja organów na tle wieloletnich negocjacji jawi się jako jednolita i przemyślana pod względem estetycznym i najbardziej zbliża się do ideałów styluOrgelbewegung.