CAŁY ON...

O KSIĘZYCU SŁOWACKI:

Wstą­pi­łeś już, księ­ży­cu, na nie­bie­skie szczy­ty
I nie­pew­ny­mi śnie­gi po­wlo­kłeś błę­ki­ty,
A twój pro­mień nie­pew­ny, bla­dy i sre­brzy­sty,
Od­bi­ja się o krysz­tał lodu prze­zro­czy­sty,
Lub na ga­łę­zie gięt­kiej i wznio­słej to­po­li,
Z któ­rą szum­ny Akwi­lon lub Ze­fir swa­wo­li
I opa­dły­mi z li­ści ga­łę­zia­mi chwie­je,
Twój pro­mień to się skry­je, to znów za­ja­śnie­je.

(...)


Ale oto już wi­dać nad­cho­dzą­cą chmu­rę,
Ta w wkrót­ce w cie­niu całą po­grą­ży na­tu­rę.
Na­de­szła; już nie wi­dać pięk­ne­go księ­ży­ca;
Lecz wiatr za­wiał, znów nie­bo się roz­ja­śnia;
Wiatr burz­li­wy gwał­tow­ny przedarł ob­łok mgli­sty
I zno­wu w daw­nym bla­sku bły­snął księ­życ czy­sty,
Jak cno­ta i po­czci­wość, czer­nio­ne po­twa­rzą,
Prę­dzej czy póź­niej za­wsze w bla­sku się oka­żą.

dodane na fotoforum:

• Księżyc
• księżycowo
• Mój Księżyc
• Slonko ksiezyc - moj
• Luna
• Książe 1 nocy