Pomysł pomnika wysunęli w 1984 działacze Stronnictwa Demokratycznego Ochoty. Pierwszy projekt wykonał Tadeusz Łodzian: miał on 6 metrów z wykutymi jego zasługami naukowymi. Zebrano jednak ledwie 15 % pieniędzy i projekt zarzucono. Zamiast tego, 05.12.1992 położono na placu Narutowicza płytę z piaskowca z napisem: Na tym skwerze zostanie wzniesiony pomnik prezydenta Gabriela Narutowicza. 7 dni później wmurowano kamień węgielny, kiedy odczytano orędzie Lecha Wałęsy i odprawiono mszę w archikatedrze. W 2001 w Życiu Warszawy ukazał się list czytelniczki, która przypominała o konieczności wystawienia choćby popiersia Narutowiczowi. Zamiast projektu Łodziana powiększono popiersie wykonane przez Wittiga, które stoi w auli Politechniki Warszawskiej. Powiększenie wykonał Alojzy Nawrat. Odsłonięcie odbyło się 09.12.2002, w którym uczestniczyli Aleksander Kwaśniewski, marszałkowie Sejmu i Senatu, Lech Kaczyński, a pomnik poświęcił Józef Glemp, wzywając równocześnie do tolerancji. Pomnik nie budzi zachwytu: jest to tylko kopia, zresztą zbyt nieproporcjonalna do cokołu: na bardziej spektakularny pomnik zabrakło funduszy.
dodane na fotoforum:
tyskaa2 2011-03-15
fajne ;D
jasna0 2011-03-15
b. ładnie pokazany pomnik
Miłego wieczoru i miłych snów
alaw52 2011-03-15
Choć na plecach nieraz czujesz oddech zwątpienia
Nie oglądaj się za siebie, dogoń swoje marzenia!
~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥
`•.¸.•´ `•.¸(¨`•.•´¨)SPOKOJNEJ NOCY ♥
♥ KOLOROWYCH SNÓW ♥
ninka54 2011-03-15
świetnie opisane-pozdrawiam
henry 2011-03-15
nie mniej postać ciekawa..... szkoda, ze pomysł.. został zniekształcony brakiem funduszy...