----MIKOŁAJ-2013-

Wszystkim Ulubionym,Lubiącym,Odwiedzającym,Zaglądający.Życzę aby ten dzień był wyjątkowy,spędzony w miłej atmosferze,a Św.Mikołaj niechaj obdarzy was upragnionymi prezentami.https://www.youtube.com/watch?v=3ADdjS4MYro..... A tu odpust w parafii św.Mikołaja opisany Śląską Gwarą........ We jednym fest starym ślonskim albumie natrefiołech na hańdowno fotografka ze kole 1925 abo 1930 roku. Pokozuje łona niy yno staro ślonsko izba ze gardinami, walcym na ścianie abo ze świyntymi łobrozkami. Nojważniyjsze na tyj fotografce som poprzeblykane Ślonzoki ze larwami na gymbach, kere łonaczom hańdowne mikołajstwo we Łące. A wieś ta powinna być nojsławnijszom miyjscowościom na Ślonsku dycki we grudnio kożego roku. Czamu? Zarozki za rajom se to pogodmy. A dyć wieś Łąka kole Pszczyny na Ślonsku, to fest staro miyjscowość, keryj patronym je świynty Mikołoj. A dyć tyn świynty je we hyrbie Łonki i pod jego tyż wezwaniym je tamtyjszy drzewianny parafialny kościoł ze 1660 roku. Ze tego samego czasu, czyli ze XVII wieka, pochodzi we Łonce jedna tako echt ciekawo staro tradycjo kolyndowanio we świynto świyntego Mikołaja. Mianuje sie to „mikołajstwym” abo „chodzyniym po mikołajstwie”. A co to takigo? A dyć zowdy we niydziela po 6 grudnia, kedy tyż we Łonce odprowio sie parafialny łodpust, to po wsi bandy modziokow łażom łod chałpy do chałpy i kolyndujom. Tańcujom, rojbrujom, napastujom trefione po drodze dziołszki i śpiywajom jake hańdowne pieśniczki. I jeszcze te mikołajowe kolyndniki przeblykajom sie za diobła, śmiertka, Żyda, koza, farorza i za biskupa – bo przeca biskupym boł świynty Mikołoj!

Bestoż polecomy regionalno rajza do Łąki we nastypno niydziela 8 grudnia, bo praje wtedy o godzinie 11.00 pod kościołym we Łonce te mikołajstwo sie napoczyno. Naprowdy werci sie tam karnonć! ........................................................
Marek Szołtysek autor tekstu jest pisarzem, publicystą, dziennikarzem, fotoreporterem, nauczycielem historii, ale przede wszystkim Ślązokiem i autorem wielu poczytnych książek o Śląsku.
..................................................................................... A tu ten sam tekst przetłumaczony na język polski.------ W pewnym starym śląskim albumie natknąłem się na bardzo dawne zdjęcie z około 1925 albo 1930 roku. Przedstawia ono nie tylko stary śląski pokój z firanami, wzorami na ścianach albo pobożnymi obrazami. Najważniejsi na tym zdjęciu są jednak poprzebierani Ślązacy z maskami na twarzach, podczas obchodzenia pradawnej tradycji mikołajstwa w Łące. A wieś ta powinna być najsłynniejszą śląską miejscowości w grudniu każdego roku. Dlaczego? Zaraz opowiemy. A zatem wieś Łąka koło Pszczyny na Śląsku, to bardzo stara miejscowość, której patronem jest św. Mikołaj. Ten święty jest też w herbie Łąki i pod jego wezwaniem jest również tamtejszy drewniany kościół parafialny z 1660 roku. Z tego samego czasu, czyli z XVII wieku, pochodzi w Łące pewna niezwykle ciekawa tradycja kolędowania w dniu św. Mikołaja. Nazywa się to „mikołajstwem” albo „chodzeniem po mikołajstwie”. Cóż to takiego? Zawsze w niedzielę po 6 grudnia, kiedy również w Łące obchodzony jest odpust parafialny, to grupy młodzieży chodzą od domu do domu i kolędują. Tańczą, wygłupiają się, zaczepiają napotkane po drodze dziewczyny i śpiewają tak prastare pieśni. I jeszcze ci mikołajowi kolędnicy poprzebierani są za diabła, śmierć, Żyda, kozę, księdza i za biskupa – bo przecież św. Mikołaj był biskupem!

Polecamy więc regionalną wycieczkę do Łąki w nasgtępną niedzielę 8 grudnia, bo wtedy o godzinie 11.00 pod kościołem w Łące zaczyna się to mikołajowe kolędowanie. Naprawdę warto się tam wybrać!
-----I jeszcze słowniczek---
SŁOWNICZEK

hańdowny – dawny, starodawny

fotografka – zdjęcie

fest – bardzo, mocno, dużo

natrafić – natknąć się, spotkać

trefić - spotkać, przytrafić, zdarzyć, przydarzyć

gardina – firana

yno – tylko

walec na ścianie – wzorek naścienny

poprzeblykać – poprzebierać

larwa – maska

gymba – twarz

łażynie – chodzenie

kole – koło, obok, około

kery, kero, kere – który, która, które

echt – prawdziwie, naprawdę

mianować – nazywać

dycki, zowdy – zawsze, za każdym razem

banda – grupa

modzioki – ktoś młody, młodzież męska

rojbrować- wyprawiać coś, dokazywać

farorz – ksiądz , proboszcz

przeca – przecież

kaj – gdzie

bestoż – dlatego, zatem

praje – prawie

werci sie – opłaca się

karnonć sie – przejechać się, wybrać się gdzieś

rajza – podróż, wycieczka

karnonć sie – przejechać się

werci sie – opłaca się
Autor:
Marek Szołtysek