Najsłynniejsze dzieło wrocławskiego modernizmu. Jego powstanie związane było z setną rocznicą wydania we Wrocławiu przez Fryderyka Wilhelma III odezwy Do mojego ludu, wzywającej do powszechnego oporu przeciwko Napoleonowi. Rocznicę postanowiono uczcić wystawą prezentującą historię i gospodarczy dorobek Śląska, by jednocześnie zapewnić miejsce do częstszego odbywania się wielkich wystaw i imprez przemysłowych, kulturalnych czy sportowych. Szkic koncepcji hali, autorstwa Maxa Berga, pochodzi z pierwszych dni stycznia 1911 r. Ostateczny projekt został zatwierdzony przez Radę Miejską dnia 28 czerwca tegoż roku, po ośmiogodzinnej debacie. Prace budowlane trwały przez cały rok 1912 i zakończone zostały w grudniu, by w maju 1913 mogło nastąpić uroczyste otwarcie w niej Wystawy Historycznej i prezentacja jej głównego akcentu - dramatu Hauptmanna opiewającego wojnę wyzwoleńczą z 1813 r. Niezwykle nowoczesna w swym wyrazie i konstrukcji Hala, przez wiele lat jedna z największych sklepionych budowli żelbetowych na świecie, zawiera też wiele ukrytych odwołań do dawniejszej architektury. Wyraziła się w niej fascynacja Berga gotykiem, rzymskim Panteonem, kościołami Hagia Sophia w Konstantynopolu i Św. Piotra w Rzymie a nawet babilońskimi zigguratami.
dodane na fotoforum: