(3)
Dawni Słowianie kojarzyli bociany z miłością, małżeństwem i rodzicielstwem. W tej dziedzinie wykształciły się rozmaite rytuały i wierzenia, jak to, że bociany zabierają ze sobą dusze mających się narodzić dzieci i po przylocie, wpuszczają je do wybranych domów przez komin, „aby mogły wstąpić w łona kobiet”. Dziś po tych wierzeniach nie ma już (chyba?) śladu, jednak nadal symbolicznie przedstawia się bociana z niemowlęciem w pieluszce a figurki takie można spotkać i kupić wszędzie.
Dzisiaj może już nie wierzymy w większość z tych ludowych poglądów, jednak wiosną oczekujemy na przybycie bocianów, cieszymy się kiedy wracają do swoich starych gniazd, kojarzą się w pary, patrzymy z radością kiedy pojawiają się młode boćki i kiedy odbywają rodzinne loty na pola. I bardzo nam żal, kiedy odlatują … „nasze” bociany … do Afryki.
W wielu kulturach (starożytna Grecja, Macedonia, Bułgaria, muzułmańskie kraje Bliskiego Wschodu, Maroko) obecne było przeświadczenie, że pod postacią bociana ukrywają się ludzie zmarli albo przechodzący jakieś tajemnicze przemiany.
Na przykład grecki filozof i matematyk Pitagoras (572-497 p.n.e.) uważał, że w bocianach przebywają dusze zmarłych poetów. A historyk Plutach (45-125) podaje fakt skazania w Tesalii człowieka na śmierć za zabicie bociana, co mogło wiązać się z wiarą w po części ludzką istotę tego ptaka. Nadal popularne jest w świecie arabskim przekonanie, że w bociany wcielają się dusze zmarłych muzułmanów, którym za życia nie było dane dopełnić obowiązku pielgrzymki do Mekki, więc pielgrzymują w ptasim ciele. Stąd muzułmanie mają do bociana wielki szacunek, a zabicie tego ptaka równoważne jest zabiciu człowieka.
dodane na fotoforum:
