BIAŁYSTOK- Teatr Lalek

BIAŁYSTOK- Teatr Lalek

Historia


Teatr Sawickiego – teatr zapaleńców

Historia Białostockiego Teatru Lalek rozpoczyna się w roku 1953, kiedy to Ministerstwo Kultury i Sztuki przyznało mu subwencję i status sceny profesjonalnej. Jednak prawdziwych początków należy szukać znacznie wcześniej. Jesienią 1937 roku z inicjatywy Piotra Sawickiego, późniejszego dyrektora teatru oraz Heleny Pacewicz, nauczycielki, zorganizowano scenę lalkową, działającą w Szkole Podstawowej Nr 8 przy ul. Jurowieckiej. Wystawiano tu sztuki Marii Kownackiej (O Kasi, co gąski zgubiła), Lucyny Krzemienieckiej, także repertuar tradycyjny (Szopka Or-Ota). Rok później Piotr Sawicki, z zawodu mechanik-ślusarz, uczestniczył w kursie lalkarskim zorganizowanym przez Instytut Teatrów Piotr SawickiLudowych i środowisko warszawskiego Baja. Zainspirowany nowymi pomysłami niedługo potem pomógł przekształcić amatorską scenę lalkową w Międzyszkolny Teatr Lalek pod patronatem Okręgowej Komisji PCK i opieką pedagogiczną Kuratorium Okręgu Szkolnego.

„Występowano gdzie się dało - wspomina Ryszard Kraśko - czasem nawet w nieistniejącym już obecnie teatrze Palace, gdzie bilety dla dorosłych kosztowały 50, zaś dla dzieci 20 gr. Cały dochód przeznaczano na pomoc biednym dzieciom, a tych w robotniczym Białymstoku było zawsze więcej niż środków finansowych. Pracowali więc społecznie: Piotr Sawicki, Jadwiga Polecka, Helena Dąbrowska, Helena Stankiewicz, Antoni Malinowski i Hipolit Wejland (oprawa plastyczna), Eleonora Dąbrowska (śpiew i muzyka), Jadwiga Sawicka, Kotecki, Regucki, Borowski, Puzanowski, Szmyt i wielu innych, których nie tylko imiona, ale nawet nazwiska zatarły się w pamięci tych, co zakładali ten pierwszy w Białymstoku teatrzyk kukiełkowy. Była wśród nich także Stanisława Giarówna, wówczas kierownik literacki, a po wojnie - wskrzesicielka teatrzyku. W roku 1944 wszystko wskazywało, że spośród tych, którzy w latach 1937-1939 wystawiali bajki (...) ona jedna ocalała. Zapewne tak nie było, ale faktem jest, iż ona jedna wyniosła z wojny dostateczny zapas energii i umiłowania, by wszystko rozpocząć od nowa. Przez parę lat była jedynym łącznikiem między tym, co dla nas, dopiero rozsmakowujących się w lalkarstwie, było już historią, a tym, co miało się dopiero narodzić.”

Piotr Sawicki powrócił do Białegostoku dopiero w roku 1947 i z miejsca włączył się w prace zespołu kierowanego przez Stanisławę Giaro. Powstał Teatr Marionetek, działający aż do roku 1953, w którym zespół uzyskał status sceny profesjonalnej. Pierwszym widowiskiem zawodowego teatru był spektakl O tym, jak zwierzęta koncert urządziły wyreżyserowany przez Halinę Kołpak.

dodane na fotoforum:

abi11

abi11 2009-08-15

cd....Teatr prowadzony przez Sawickiego w latach 1947-52, podobnie jak inne istniejące wówczas zespoły amatorskie, korzystał z doświadczeń przedwojennego warszawskiego Baja, jednak już wtedy poszukiwał własnej drogi, nowego repertuaru, nowych rozwiązań i nowych ludzi. samochódDzięki niezwykłej pasji popularyzatorskiej swojego twórcy i współpracowników docierał także do Knyszyna, Grajewa, Ełku, Czarnej Białostockiej i Sokółki, a także do wielu innych miejscowości. Podróżowano najczęściej pociągiem, przewożąc niezbędne wyposażenie w walizkach. Było ono zresztą bardzo skromne – zamiast reflektorów używano lamp naftowych, karbidowych lub nawet kolejowych latarek. Lalki i dekoracje wypożyczano z innych ośrodków teatralnych.

Uzyskanie subwencji i stałego mecenasa (od 1953 r. teatr podlegał Centralnemu Zarządowi Teatrów, Oper i Filharmonii) nie rozwiązało najważniejszych problemów. Bez własnej siedziby, pracowni, wykwalifikowanego zespołu aktorskiego, trudno robić ambitny czy oryginalny te...

dodaj komentarz

kolejne >