W 1942 r. nad Chłodną zbudowano drewniana kładkę łączącą małe i duże getto. Współczesną instalację rzeźbiarską zaprojektował Tomasz de Tusch-Lec. „Kładkę Pamięci” tworzą dwie pary słupów usytuowane po obu stronach Chłodnej z urządzeniami światłowodowymi w środku.
Podobno wieczorami kładka jest podświetlana, ale ja jeszcze tego nie widziałam.
Natomiast na dwóch filarach umieszczono cztery fotoplastikony. Można w nich zobaczyć dokumentalne zdjęcia z czasów istnienia getta, czasów nieludzkich… Przez moment czas się cofa, a Chłodną wypełnia wynędzniały tłum ludzi z gwiazdą Dawida na rękawie. Na przesuwające się pełne tragizmu obrazy, nakłada się hałas współczesnego miasta, gwar beztroskich rozmów, szum samochodów… co jeszcze bardziej potęguje wrażenie największego cmentarza ulicznego Warszawy.
dodane na fotoforum: