w Tatrach

Melodia mgieł nocnych

Cicho, cicho, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie,

lekko z wiatrem pląsajmy po przestworów głębinie...

Okręcajmy się wstęgą naokoło księżyca,

co nam ciała przezrocze tęczą blasków nasyca,

i wchłaniajmy potoków szmer, co toną w jeziorze,

i limb szumy powiewne, i w smrekowym szept borze,

pijmy kwiatów woń rzeźwą, co na zboczach gór kwitną,

dźwięczne, barwne i wonne, w głąb zlatujmy błękitną.

Cicho, cicho, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie,

lekko z wiatrem pląsajmy po przestworów głębinie...

Oto gwiazdę, co spada, lećmy chwycić w ramiona,

lećmy, lećmy ją żegnać, zanim spadnie i skona,

puchem mlecza się bawmy i ćmy błoną przezroczą,

i sów pierzem puszystym, co w powietrzu krąg toczą,

nietoperza ścigajmy, co po cichu tak leci,

jak my same, i w nikłe oplątajmy go sieci,

z szczytu na szczyt przerzućmy się jak mosty wiszące,

gwiazd promienie przybiją do skał mostów tych końce,

a wiatr na nich na chwilę uciszony odpocznie,

nim je zerwie i w pląsy pogoni nas skocznie...

Kazimierz Przerwa Tetmajer

dodane na fotoforum:

ewusia 2011-03-31

Ładne zdjęcie, zachwycam się tym obrazem.
Pozdrawiam.

flossy 2011-03-31

poezja i obraz tworzą wspaniałą całość....pozdrawiam i pieknej nocki zyczę:)

bethi 2011-04-01

no nie wiem czy dałabym radę "pląsać" po górach, wlokę się z wywalonym jęzorem na szczyt i nawet nie patrzę w górę:))))))
Foteczka cudna. /Chochołowska?/