łabędzie co na wodzie tu usiadły
maszty skrzydeł długich swych złożyły
i jak okręt suną wciąż falą
i wzrok zwróciły swój ku przestworzy
a ja stałam tam na tej drodze
oniemiała wprost byłam z podziwu
jak dostojnik co w białej todze
wciąż gotowe do nowego były zrywu,
długą szyją swą peryskopu
zatopione wzrokiem w oddali
płynął suną wciąż tak do przodu
aż w sitowie się gęste oddaliły..
jeszcze długo stałam w tym miejscu
nieprzytomna tym ich wdziękiem
i wciąż w myślach swych wyświetlałam
obraz jakże pamięci piękny..
dodane na fotoforum:
aluna 2008-04-01
Ładne ujęcie:)
kasiad 2008-04-03
ale śliczne , jak cała galeria :)
(komentarze wyłączone)