rosiczka

Rosiczki, podobnie jak inne rośliny owadożerne, występują na siedliskach bardzo ubogich w substancje odżywcze, a szczególnie w azot, który jest niezbędny do prawidłowego rozwoju roślin. Ich zielone liście mają zdolność do fotosyntezy, czyli wykorzystując energię słoneczną zdobywają potrzebny do budowy wszystkich związków organicznych węgiel z CO2 zawartego w powietrzu. Jednak skąd uzyskać niezbędne związki azotowe, jeśli brak ich w podłożu? Rosiczki "poradziły sobie" pobierając je ze złapanych podstępem owadów. Insekt - drobna mucha, komar czy mrówka - jest wabiony przez "przebiegłą" roślinę błyszczącymi kroplami słodko pachnącej i zawierającej cukry cieczy. Krople te są wydzielane na szczytach gruczołów przypominających wyglądem "różki" ślimaka. Czułki te licznie porastają powierzchnie liści. Dzięki zawartości barwników antocyjanowych mają one czerwonawy kolor, co dodatkowo zwiększa ich atrakcyjność dla owadów. Zachęcona ofiara wchodzi na liść i zaczyna grzęznąć w lepkiej substancji. Wykonywane przez nią ruchy są bodźcem mechanicznym, który wyzwala reakcję szybkiego wydłużania się części podstaw czułków tak, że zaginają się one w kierunku szamoczącego się zwierzęcia i oblepiają je dodatkowymi porcjami gęstej cieczy. Równocześnie liść staje się nieco wklęsły i pułapka powoli się zamyka.