efkam 2008-04-15

Kiedy widzę przerażenie w oczach ludzi z tzw. pokolenia zstępującego, to czuję się czasami zażenowana. Nie chciałabym kiedyś stać się żenująca sama dla siebie.Dlatego tak bardzo bym chciała oswoić to "nieuniknione". Znałam kiedyś kogoś, kto naprawdę to potrafił. Ileż piękna było w tamtym odchodzeniu. Jak w jakimś tanecznym pas. Jestem szczęśliwa(na swoją małą miarę) i chciałabym pozostać pogodna. Na miarę trochę większą:) Pozdrawiam mocno:)

akineis1 2008-04-15

tego potrzebuję w tej chwili.... takiego wyluzowania... otwarcia innej przestrzeni we mnie.... myślałam, że utraciłam te potrzebę bezpowrotnie...