(9)
Dokładnie rok temu, ni z tego ni z owego, zażyczyłam sobie pod choinkę puzzli. Nigdy nie miałam z nimi do czynienia. Dostałam Matchu Picchu. Koleżanka mi trochę pomagała i tu właśnie dumne eksponujemy skończone dzieło.
Pierwsze w życiu. I właśnie z niego,wydawało by się bezpowrotnie, zaginął jeden kawałeczek. Znalazł się po paru miesiącach.
halb09 2018-12-16
Podziwiam cierpliwość.... Lata temu układałam z synem..... Teraz obraz można włożyć w antyramę i zostanie na dłużej:)
Pozdrawiam serdecznie!
wydra73 2018-12-16
Ja burzę obrazki i oddaję do wtórnego użytkowania w pobliskiej szkole. Kiedyś wysyłałam kuzynowi, ale on nerwowy, jak nie wychodziło, to się pieklił czyniąc w domu złą atmosferę. Przekazywał jeszcze bardziej nerwowemu szwagrowi, który kiedyś prasnął całością o ziemię i nawet podeptał. Więc już ich nie uszczęśliwiam.
halka 2018-12-17
To dość żmudne zajęcie i wymagające wiele cierpliwości.Kiedyś też układałam i wiem,że nie jest to łatwe ... podziwiam więc efekt Waszej pracy i gratuluję.
re: Wolontariuszy skupia koło miłośników tego historycznego miasteczka; są świetnie przygotowani do oprowadzania i chętnie odpowiadają na zadane pytania. Nawet niektóre czynności wykonują w/g dawnych receptur;w kominku był rożen w którym piekł się indyk... potem częstowali nim zwiedzających.
orioli 2018-12-17
Matchu P. to ambitny temat, zwłaszcza że sporo tam klocków bez wyraźnych różnic kolorystycznych. Z rozbawieniem czytam o reakcji Twojej rodziny. Mnie układanie uspokajało, ale wciągało bez reszty, świat przestawał istnieć. Moja rodzina wyrwała mi w końcu pudełka z rąk i schowała je na strychu, wręczając za to aparat. Też mnie wciągnęło :-)
mpmp13 2018-12-18
Układam z mniejszej ilości ,razem z wnuczką Lilianką. Twoją cierpliwość podziwiam .
