W podziwie za wiersz

Beata (Podnose) napisała:

"nie dbałam o to co życie w ręce mi wpychało
patrzyłam każdej drodze w oczy śmiało
podniosłam wszystkie spod nóg kamienie
nie pokazałam swego serca drżenie

rozdałam łaski choć ich mało miałam
sama więc z pustą duszą zostałam
goniłam początki choć końce mnie smagały
nie wszystkie w życiu role mi się udały

podnosząc głowę na jakieś jutro czekałam
tam gdzie nie moje miejsce uparcie wracałam
czas mijał więc niepowrotnie wiele straciłam
ale…… jestem i zawsze przecież tu byłam

wiem teraz, że życie to ludzie napotkani
jacy są nam gdzieś zapisani i od losu dani
wiem, ja też jestem czyimś przeznaczeniem
sumieniem, karą, nagrodą lub utrapieniem

jeżeli stanął przy mnie, zawahał się chwilę
ile otrzyma ode mnie, ciekawe ile?
dam piękne słowo, może go zganię
albo pochwalę, lub mocno zranię

nie wiem, nie ja ten schemat wymyśliłam
ale w tym wszystkim jest moja siła
zwykłego, codziennego, ludzkiego istnienia
kochania, tęsknienia, kopania i wspierania

dla siebie zawsze mam usprawiedliwienie
własne uczynki najbardziej cenię
te kamienie spod nóg innym odrzuciłam
i co?........... jestem i zawsze przecież tu byłam "

dodane na fotoforum:

• Orchidee