Przekraczamy bramę i znajdujemy się na szerokiej alei główne...

Zaraz, zaraz ale skąd nagle nowy cmentarz żydowski na Dołach?
Otóż w 1888 r. Dozór Bóżniczy zwrócił się do prezydenta miasta o zezwolenie na powiększenie starego cmentarza przy ul Wesołej (nie istnieje, była u zbiegu Zachodniej i Lutomierskiej), lub utworzenie nowego. Najłatwiej było powiększyć cmentarz istniejący, tym bardziej że małżeństwo Czośniaków ofiarowało grunt graniczący z cmentarzem. Władza była skłonna wyrazić zgodę jednak odezwalisię okoliczni mieszkańcy i sprawa upadła. Rozpoczęto poszukiwania nowego terenu i wybór padł na Radogoszcz, gdzie dozór zakupił od Karola Gaya 12 morgów ziemi. Lokalizację oprotestował znany fabrykant Juliusz Heinzel, którego obszerna posiadłość wraz z letnią rezydencją graniczyła z ziemią kupioną od Gaya. Heinzel stojąc przed widmem sąsiedztwa cmentarza zobowiązał się odstąpić 18 morgów ziemi w miejscowości Marysin w zamian za oddanie mu 12 morgów kupionych przez Dozór od Gaya. Przepychanki trwały do 1890 r. Rozpatrywano kolejną lokalizację na Stokach, która upadła ze względu na zbyt dużą odległość od centrum miasta. Ostatecznie gdy na początku 1891 r dogadano skomplikowane sprawy wykupu przez Heinzla ziemi od A. Cukiera na Marysinie w zamian za ziemię w Radogoszczy...okazało się, że zapis hipoteczny uniemożliwia przekazanie ziemi Cukiera w użytkowanie! Patową sytuację rozwiązała darowizna poczyniona przez I. K. Poznańskiego 18 morgów ziemi graniczącej z ziemią Cukiera na urządzenie cmentarza. Akceptacja władz nastąpiła na przełomie VIII i IX 1892 r, wobec zagrażającej epidemii cholery i cmentarz mógł rozpocząć działanie.