Stół do rytualnego obmywania zwłok.

Zachował się w części dla kobiet.
Przygotowaniem zwłok do pochówku zajmowało się Bractwo Święte i Pielęgnowania Chorych (Chewra-Kadisza i Bikur-Cholim). Działalność Bractw opierała się na trzech podstawach: dobroczynności, nauce i służbie bożej. Głównym obszarem ich działania było grzebalnictwo. Obowiązki członków bractwa zaczynały się już przy łoz€ umierającego odmawianiem modlitw, a po śmierci ułozeniem zwłok, rytualnym myciem, owinięciem w całun, wyniesieniem z domu żałoby na cmentarz i asystowaniu przy pochówku.
Bractwa skupiały w sobie przedstawicieli różnych zawodów, jako organizacje ekskluzywne, do których przynależność była zaszczytem, o który ubiegali się najwybitniejsi i najzamożniejsi Żydzi.
Wielowiekowa działalność bractw i ich rola w życiu gmin była głęboko zakorzeniona w tradycji żydowskiej. Świadczy o tym niewątpliwie fakt, że formalnie rozwiązane (w zaborze rosyjskim w 1822 r. - dotychczasowe kahały zastąpił Dozór Bóżniczy) faktycznie działały \"w podziemiu\" do początków XX w.