z netu
zrobiło jakoś się ponuro
słońce nie zerka już figlarnie
czasu wciąż mało dzień jest krótki
i światło ma sto jeden barier
może gdy wyjdzie z kalendarza
taki zwyczajny dzień jak wtorek
to nam przyniesie plaster miodu
i najpiękniejszą nieba zorzę
mały haust ciepła na dzień dobry
każdemu miło będzie dostać
chętnie zaglądnie w oczy humor
i roztańczona myśl radosna
niestraszne będą wtedy mżawki
i nie tak łatwo się przemoczysz
zielone światło się pokłoni
czas będzie źródłem dla smakoszy