(9)
Dokładnie nie wiadomo dlaczego, ale spośród wielu tysięcy latających kręgowców, właśnie temu gatunkowi ptaków, od niepamiętnych czasów, ludzkość przypisywała największą magiczną moc. W Egipcie, sowa kojarzona bywała z zimnem, biernością i zgonem, symbolizowała noc. Z kolei w Rzymie zapowiadała nieszczęście, a jej napotkanie podczas dnia uważane było za zły omen. Podobno pohukiwania sów było zwiastunem zamordowania Juliusza Cezara. W Indiach zapowiadały złe wydarzenia, w Japonii sprowadzały zarazę i głód, w Chinach burze, klęski i powodzie, a wśród Azjatów krążyły straszne historie o sowach wykradających w nocy dzieci. No, może już wystarczy tych złych o sowach opinii...
Jedynie starożytni Grecy mieli zupełnie inną o tych ptakach opinię! Wierzyli w ich niezwykłą inteligencję. Atena, grecka bogini mądrości, była przedstawiana z sową na ramieniu. Powiadano nawet, że potrafiła pod postacią sowy sprawować kontrolę nad swymi poddanymi i posiadłościami. Wielu zamożnych ateńczyków trzymało sowy w klatkach lub na wzór Ateny chodziło z nimi na ramieniu wierząc, że jeśli tylko zechcą, mogą się z nimi dzielić swą wiedzą.
Tego typu rozważania o sowie można snuć poprzez okres średniowiecza, wplatając w to najróżniejsze wierzenia ludów, religie (z chrześcijańską włącznie), aż po czasy nam współczesne i dotyczące nawet takich osób jak... Harry Potter! ;o)
Osobiście obstaję przy tym, aby była dla nas symbolem mądrości, nauki, nocnych studiów, jasnowidzenia i proroctwa. Proszę, zerknijcie na powyższą fotografię. Zbyt mądrze z oczu jej patrzy, by mogło być inaczej... ;o)))
https://www.youtube.com/watch?v=8j_nCYQrctY&feature=fvst
czarewa 2011-07-05
Piękna, taka tajemnicza i jakby się dziwiła, że ktoś wątpi w jej mądrość...
przecież wszystko widać...
Cudownie ją zaprezentowałeś... brawo Andrzeju..!!
mrrrau 2011-07-06
Mieszkam blisko lasu. Gdy byłam mała, specjalnie wychodziłam wieczorem na ganek, by posłuchać tego słynnego "hu, hu". To było bardzo inspirujące. Pewnego dnia, jedna z malutkich sówek wypadła z gniazda i mój tato przyniósł ją w rękawicy do domu. Trwało to dosłownie sekundę, ale jaką radochę miałyśmy z siostrą, gdy spotkałyśmy się z tą małą sówką oko w oczysko. A co do jej oczu, to wtedy wydawało mi się, że zajmują całą powierzchnię jej głowy. To było niesamowite spotkanie. Najciekawszy jest fakt, iż to małe stworzenie w ogóle się nas nie bało. Patrzyło sobie na nas i już. Gdy tato włożył małą mądralińską do gniazda, jej mama zaczęła mu (chyba) dziękować jakimiś dziwnymi dźwiękami i ruchami głowy. Jednak to nie było straszenie. Podziobany też nie został.
Teraz już niestety, nie ma sówek w naszym lesie. Pewnie jakiś "dziad z wiatrówką" je upolował.
dejavue 2011-07-06
wspaniałe ptaki ..
piękny portret stworzyłeś :-)
wiele16 2011-07-06
Edyto, niezwykle rzadki to przypadek, by komuś chciało się tu napisać coś więcej, a tym bardziej podzielić z nami taką piękną historyjką. Dzięki! ;o)))
wilcza 2011-07-06
..szukam w necie i znaleźć nie mogę... genialne opowiadanie Neila Gaimana "córka sów"...... polecam :)
tenobcy 2011-07-06
"... jestem sowa płowa, sowa mądra głowa.
Badam dzieje pól i łąk, jeszcze mam czterdzieści ksiąg!...
...Przeczytała ksiąg czterdzieści, dowiedziała się z ich treści,
że kto czyta, gdy jest mrok może łatwo stracić wzrok." ;))
