(1)
Dla geologa klif to kolejne warstwy nakładające się na siebie pod wpływem procesów trwających miliony i setki tysięcy lat. Dla poetów klif to ekstatyczne wdzieranie się w głąb, w trzewia ziemi, podróż w czasie. To muśnięcie grozy natury, niszczycielskiej siły wiatru i nieokiełznanych fal. A także bezradność dumnych dębów – leśnych kolosów, rzucanych na kolana z wyżyn Kępy Redłowskiej w morskie odmęty. Wobec tych potęg, stojąc pod klifem, każdy człowiek odczuwa swoją kruchość, uczy się pokory.
dodane na fotoforum:
