(9)
Cerkiew p.w. PRZEMIENIENIA PAŃSKIEGO
To główna świątynia na Świętej Górze Grabarce. Znajduje się na miejscu pierwszej kapliczki, która została zbudowana jako wotum wdzięczności za ocalenie podczas epdemii cholery w 1710 r. Na jej miejscu w 1789 r. stanęła nowa, większa cerkiew Przemienienia. W 1884 r. rozpoczął się generalny remont świątyni, w efekcie którego stanęła właściwie nowa cerkiew. Kronika siemiatyckiej parafii podaje, że w cerkwi zbudowano nowe ściany, sufit, podłogę, fundamenty, dach i ikonostas, przy jednoczesnym poszerzeniu wnętrza. Prace remontowe zakończyły się w 1895 r. Przy remoncie wykorzystano prawdopodobnie elementy drewnianej cerkwi z Mielnika.
Ważnym momentem w dziejach cerkwi Przemienienia były prace ikonograficzne w latach sześćdziesiątych XX w. Nad polichromią pod kierunkiem prof. Adama Stalony- Dobrzańskiego pracowali wówczas Jerzy Nowosielski i Bolesław Oleszko. Niestety oczy odwiedzających nie cieszyły się długo widokiem upiększonej cerkwi. W nocy z 12 na 13 lipca 1990 r. cerkiew została podpalona i spłonęła doszczętnie.
Obecna, nowa cerkiew Przemienienia Pańskiego została wyświęcona w 1998 r. Swoim wyglądem nawiązuje do świątyni sprzed pożaru. Jest już jednak murowana i przestronniejsza, polichromia została wykonana przez Jarosława Wiszenko z Mielnika, a ikony w ikonostasie napisane przez państwa Barbarę i Michała Pieczonko z Warszawy. Rzeźbą w drewnie i miedzi upiększył świątynię Wiaczesław Szum.
