Vanillias

No to miłej niedzieli. Spędźmy ją z Bliskimi może to mimo zimna doda ciepła.

" A gdy jeszcze dzieckiem byłam ,
Pomagał mi kwiatki rwać ,
Jak biegaliśmy po łące ,
Wszystkie Kwiatki chciał mi dać ,
I Stokrotki i kaczeńce ,
Choć tak mało miałam lat ,
Lecz ja najbardziej lubiłam ,
Niezapominajki Kwiat.
Ten niebieski ten malutki ,
Co śliczniutkie oczki ma ,
Ponad wszystkie kwiaty świata ,
On najlepiej przyjaźń zna.
Przyjacielu gdzie dziś jesteś?

Gdzie los rzucił życie twe ,
I czy niezapominajka ,
Przypomina jeszcze mnie ?
Czy pamiętasz naszą młodość ,
Czy wspominasz nasze sny,
I czy niezapominajka ,
Czasem w nocy Ci się śni ?
Ślę do ciebie pozdrowienia ,
Poprzez ten daleki świat,
Bo Co Wieczór Mgła ,
Odbiera Widok Twego Domu ,
I Posyłam w podarunku ,
Niezapominajki Kwiat,
Nie zapomnij o dniach jasnych ,
Prześlij ku mnie myśli swe,
A zaś nocą przy księżycu,
Pocałuj Leciutko Mnie.
Spójrz na naszą wspólną gwiazdkę,
Która świeci tylko nam ,
Przecież wiesz że jestem sama,
I ty również jesteś sam ...
Lecz samotność ta nie boli ,
Bo coś bardzo łączy nas ,
Mała niezapominajka,
Na daleki wieczny czas.
Piękna przyjaźń co została,
Od dziecinnych naszych lat,
Połączyła nasze serca ,
Lesiu Mój ,
Przez ten cudny mały kwiat. "

Wiersz Dedykacji Dla L.J. napisany 1 Grudnia 2006 i zaksięgowany - tekst w pełni
Vanillias.

Mimo jaka jestem zła i wciąż wybieram inną drogą
Pomyliłam się co do sukcesów , domu , miłości.
Odeszłam a on wciąż czekał i trwał .
Zawsze gdy cicho płacze gdy źle a ból
rozrywa serce me on czeka.
Jedyny przyjaciel mimo 25 lat różnicy.