To taka krótka historia mogłam napisac jej, kolejną część.

W jego czułych ramionach szybko przychodził sen.

Nie wierzyłam kiedy mówił, że kocha mnie.

Myślałam zgubi mnie w tłumie
zdradzi z tobą lub z nią,
za jakiś czas.
Żadna z was nie zrozumie
jaki poczułam strach.
Bałam sie miłości jaka on chciał mi dać.
powiedziałam coś głupiego i :
nie potrafię Ci zaufać wybacz... wybacz

Jak mogłam tak powiedzieć mu,
gdyby tylko teraz wiedział jak jest mi źle.
Jak mogłam nie zatrzymać slow,
i pozwolić tak po prostu by odejść mógł.

Macie racje ze mną chyba jest coś nie tak,
moja codzienność mnie zmienia
sama nie wiem już czy
potrafię żyć.
Ukrywam w sobie marzenia, dobrze wiedząc ze,
żadne z nich beze mnie nie spełni sie.

Jak mogłam tak powiedzieć mu,
gdyby tylko teraz wiedział jak jest mi źle....
Jak mogłam nie zatrzymać słów,
i pozwolić tak po prostu by odejść mógł.

Teraz kiedy jestem z wami tu, czuje sile swoich slow.
Może los da mi szanse znów

Jak mogłam tak powiedzieć mu,
gdyby tylko teraz wiedział jak jest mi źle.

Jak mogłam nie zatrzymać slow,
i pozwolić tak po prostu by odejść mógł.

Jak mogłam tak powiedzieć mu,
i pozwolić tak po prostu by odejść mógł.

Wciąż śpię z miśkiem od niego.
I wciąż noszę jedną połówkę breloczka.
A on ma drugą i ma to gdzieś.
I śmieje mi się w twarz.
Ale przecież dam radę, no nie?
Bo czym jest miłość.
Ważne, że mam wspomnienia.
I marzenia.
Dupek.