****************

Był pewien książe, samotny wielce,
pięknej księżniczce chciał oddać serce,
lecz ona, owego księcia pokochać nie chciała,
bo ponoć był z niego wielki niezdara,
bo smoków groźnych nie pokonywał,
a z olbrzymami w karty pogrywał,
do tego wojną nie kwapił się wcale,
lecz wolał bory przemierzać stare
i zrywać bzy polne, wianki z nich pleść
wraz ze słowikiem śpiewać swą pieśń...

I idąc tak borem, nasz książe pogodny
doszedł do kraju, gdzie lament okropny,
bo dama tamtejsza omdlała na wieki-
nikt nie mógł sprawić by otwarła powieki…
Książę nasz długo się nie siłował
I z bajki sposobem w usta całował-
Dama ze snu się obudziła!

Opowieść księcia się dobrze skończyła,
bo znalazł księżniczkę wprost ukochaną
co bzy lubiła i spacery rano-
tak żyli latami w pełni szczęśliwie-
w końcu to bajka więc się nie dziwię!

dodane na fotoforum:

• kwiatowisko
• dalie