Stary Rynek "Palestynka"

Stary Rynek ma formę dużego placu o kształcie zbliżonym do prostokąta o wymiarach ok. 105 na 85 m. Z 3 stron - od północy, ze wschodu i z zachodu otaczają go charakterystyczne kamienice z podcieniami, przy czym budynki po zachodniej stronie placu oddzielone są od niego przebiegającą wzdłuż Rynku ulicą Zgierską. Od południa do Placu przylega Park Staromiejski. Stary Rynek i jego najbliższa okolica stanowiły miejsce najstarszego osadnictwa, z którego rozwinęła się dzisiejsza Łódź. Do początku XIX wieku, tj. do wytyczenia położonego kilkaset metrów na południe nowego centrum miasta - Rynku Nowomiejskiego (dzisiejszy Plac Wolności) Rynek Staromiejski stanowił centrum przed przemysłowej Łodzi. Plac otaczała drewniana, miejska zabudowa. Także stojący tu ratusz wykonany był z drewna. W okresie tym na południe od Rynku przepływała rzeka Łódka. Na niej, w miejscu dzisiejszego parku, utworzony był staw, a przy nim młyn. Na początku XIX wieku drewniane budynki zostały zastąpione murowanymi klasycystycznymi kamienicami.
W tym okresie okolice Rynku zamieszkiwała niemal wyłącznie ludność żydowska (m.in. Kalman Poznański - ojciec łódzkiego fabrykanta Izraela Poznańskiego). W okresie II wojny światowej ta zamieszkana przez Żydów okolica weszła w skład łódzkiego getta. Po jego likwidacji otaczające Rynek domy zostały częściowo rozebrane. Prace rozbiórkowe były kontynuowane przez władze polskie po 1945 r. w celu nadania placowi nowego kształtu architektonicznego. Do połowy lat 50. XX wieku wzniesiono nową zabudowę Starego Rynku.
...za Wikipedią
Od siebie dodam jeszcze, że warto zachować w pamięci nazwę "Palestynka", którą posługiwali się w czasach mojego dzieciństwa okoliczni mieszkańcy.