(0)
Idziemy w jasną, z błękitu utkaną dal
Drogą wśród łąk, pól bezkresnych
I wśród zbóż szumiących fal.
Drogą wśród łąk, pól bezkresnych
I wśród zbóż szumiących fal.
Cicho, szeroko, jak okiem spojrzenie śle,
Jakieś się snują marzenia,
W wieczornej spowite mgle.
Jakieś się snują marzenia,
W wieczornej spowite mgle.
Idziemy naprzód i ciągle pniemy się wzwyż,
By zdobyć szczyt ideałów
Świetlany harcerski krzyż.
By zdobyć szczyt ideałów
Świetlany harcerski krzyż.
"Świetlany krzyż" - autora nie pamiętam...ale czasy spędzone w harcerstwie bardzo ciepło wspominam:-)
dodane na fotoforum:
sylvka 2009-07-14
To jest ta magia samotnych drzew stojących w polu. Człowiek nie może oderwać od nich oczu. Ciekawe co one w sobie takiego mają, że nie możemy się im oprzeć?
trafka 2009-07-14
widok falującego zboża...to jakiś taki nostalgicznie nastrajający widok.....przynajmniej dla mnie
teresia 2009-07-14
pieśń obrzędowa - śpiewna przy okazji składnia Przyrzeczenia Harcerskiego ::)
Teraz słuchając Domkona gry na gitarze lata spędzone przy watrze harcerskiej wracają we wspomnieniach:)
jantaria 2009-07-15
No tak... Szli, szli i wyszli z kadru ;) Nie widać ich wcale ;)
Fajnie, że przypomniałeś harcerskie czasy... Powspominałam sobie... Też byłam, a co :) Nocne podchody, warty, śpiewy przy ognisku, ale też... praca. Kto przeżył, to wie :)
Zdjęcie, jak zwykle, zachwyca. Ty to umiesz. SUPER! Podoba mi się kadr, zieleń, niebo... no i to samotne drzewo, którym teraz dzięki Tobie możemy się wszyscy zachwycać. Magiczna fotografia... Brawo, Krzyś :)
