walter46 2010-09-08
Było ciemno i cicho,
gdy przez szybę spojrzałam,
jesienne liscie wiatr gonił,
twarz Księżyca ujrzałam.
Spojrzał na mnie i odrzekł
Czemu sama tak stoisz"...
czemu łzy w Twoich oczach,
powiedz czego się boisz"?.
Nic powiedzieć nie mogłam,
w twarz Księżyca wpatrzona,
stałam nadal w tym mroku,
niczym zauroczona.
Blask Księżyca pojaśniał,
nagle smutek gdzieś minął,
i srebrzystym płomieniem,
Anioł nocy tu spłynął.
Szatą okrył mą duszę,
zatroskaną, zmęczoną,
Śpij spokojnie"- powiedział,
ja Ci będę ochroną.
zycze dobrej nocki
