tytuł obrazu: "SERCE cykl pt. Pani mówi niemożliwe-kobiety u Grechuty"

Centrum Kultury i Sztuki w Tczewie ul. Wyszyńskiego 10 wystawa prac Hanny Uchmańskiej, artystki ze Sztumu.

Wystawa „Wszystko gra...” to bardzo atrakcyjna propozycja dla tych, którzy cenią sztukę malarską inspirowaną innymi dziedzinami sztuki, tym razem muzyką...

Na wystawie zostały zaprezentowane prace w czterech odsłonach:
Niemen – Inspiracje
Pani mówi niemożliwe – kobiety u Grechuty
Intymnie
Naturalnie

Hanna Uchmańska
Urodziła się w 1957 roku na Mazowszu. Mieszka i tworzy w Sztumie, na Powiślu.
Osiągnięcia, których dokonała w swym dojrzałym życiu potwierdzają, że marzenia się spełniają i nigdy nie jest za późno na realizację swoich pasji, zamiłowań i talentów.
Malarstwem zajmuje się od 2000 roku. W roku 2008 ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku, na wydziale Edukacji Artystycznej w Dziedzinie Sztuk Plastycznych. Dyplom
z malarstwa uzyskała z wyróżnieniem w pracowni prof. Andrzeja Dyakowskiego.
Inspiracją dla jej twórczości jest rzeczywistość, której nie stara się deformować, natura jest dla niej nieustannym źródłem zachwytu, a kwiaty pretekstem do przedstawienia magii ich barw.
Maluje przede wszystkim w technice olejnej na płótnie.
Swoje prace wystawiała na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych w Polsce i Niemczech. Jej obrazy znajdują się w wielu prywatnych zbiorach.


Marek Grechuta
"Serce"
Za smutek mój, a pani wdzięk
ofiarowałem pani pęk czerwonych melangoli.
I lekkomyślnie dałem słowo,
że kwiat kwitnie księżycowo, a liście mrą srebrzyście.
Pani zdziwiona mówi: "Cóż, to przecież bukiet zwykłych róż."
Tak, rzeczywiście. Więc cóż Ci dam?
Dam Ci srece szczerozłote.
Dam konika cukrowego.
Weź to serce, wyjdź na drogę.
I nie pytaj sie "Dlaczego?"
Weź to serce, wyjdź na drogę.
I nie pytaj sie "Dlaczego?"
Stara baba za staraganem wyrzuciła wielki kosz.
Popatrz jak na złota drogę
twój cukrowy konik skoczył.
Popatrz jak na złotą drogę
twój cukrowy konik skoczył.
Za smutek mój, a pani wdzięk
ofiarowałem pani pęk czerwonych melangoli
A pani? Cóż, nie chce tych róż.
Że takie brzydkie, że czerwone i że z kolcami
Więc cóż Ci dam?
Dam pierścionek z koralikiem.
Ten niebieski jak twe oczy.
Popatrz jak na złotą drogę
twój cukrowy konik skoczył.
Popatrz jak na złotą drogę
twój cukrowy konik skoczył.
Dam Ci srece szczerozłote.
Dam konika cukrowego
Weź to serce, wyjdź na drogę.
I nie pytaj sie "Dlaczego?"
Weź to serce, wyjdź na drogę.
I nie pytaj sie "Dlaczego?"