seria: precious

miło.. :)(!)

"Przyjaciel - ten, który jest wierny"

"Zdobywając przyjaciela, zdobywaj go przez próbę i nie okazuj mu zbyt szybko swego zaufania" (6,7).
"Wielu jest ludzi, którzy ci życzą pokoju, ale twoim powiernikiem może być jeden z tysiąca" (6,6).
"Zdobywając przyjaciela, zdobywaj go przez próbę i nie okazuj mu zbyt szybko swego zaufania" (6,7).
"Kochaj przyjaciela i bądź mu wiemy" (27,16-17).
„Wino i sycera rozweselają serce,
ale bardziej niż one - miłość przyjaciół" (40,20).
"Zanim umrzesz, czyń dobrze przyjacielowi i obdarzaj go tym, na co cię stać" (14,13).
„Każde stworzenie kocha sobie podobne, każdy zaś człowiek tego, kto jest jego odbiciem" (13,15).
"W trzech rzeczach upodobałem sobie, które są przyjemne Panu i ludziom: zgoda wśród braci, przyjaźń miedzy sąsiadami oraz żona i mąż dobrze zgadzający się wzajemnie."
/Księga Syracha/


Zdolność do zachowania tajemnicy jest cechą ludzi mądrych.
Człowiek, którego nie cechuje mądrość, nie potrafi nawiązać głębokiej i trwałej relacji z bliźnim. Człowiek nie potrafiący dochować tajemnicy nie nadaje się na przyjaciela. Prawdziwa, wypróbowana przyjaźń wymaga wzajemnej wierności. Przyjaciel zasługuje na największą miłość.
Przyjaźń bezwzględnie domaga się nagrody. O przyjaźni możemy mówić dopiero wtedy, gdy przejdzie ona pomyślnie surową próbę związaną z jakimś nieszczęściem. Szczęśliwego bowiem zawsze otaczają pochlebcy - nie sposób odróżnić przyjaciół od ukrytych wrogów. Przy dotkniętym klęskami zostają tylko prawdziwi przyjaciele - ci, którzy są naprawdę wierni. Przyjaźń nie wypróbowana właściwie nie jest jeszcze przyjaźnią. Nie ma żadnej gwarancji, iż nie załamie się w pierwszej trudniejszej sytuacji.
Wdzięczność wobec przyjaciół sięga poza grób.

przyjaźń - oprócz mądrości, do warunków przyjaźni Syrach zalicza m.in.: szczerość, troskę o dobro duchowe przyjaciela, szacunek oraz wierność i obowiązek strzeżenia powierzonych tajemnic.

... mimo odmiennej od naszej mentalności, mimo różnicy czasu i kultury, Syrach doświadczał tej samej głębokiej więzi z drugim człowiekiem, której i my pragniemy. Swym czytelnikom zostawił zaś radę, by więzi tej wciąż na nowo poszukiwali.

=========================
[Nie naradzaj się]z kobietą co do jej rywalki, z tchórzliwym co do wojny, z kupcem co do zamiany towarów, z handlarzem co do sprzedaży, z zawistnym co do wdzięczności, z niemiłosiernym co do dobroczynności, z leniwym co do jakiejkolwiek pracy, z okresowym najemnikiem co do zakończenia zajęcia, z niewolnikiem opieszałym co do wielkiej pracy - gdy chodzi o jakąkolwiek radę, nie polegaj na nich! Natomiast z człowiekiem pobożnym podtrzymuj znajomość, a także z tym, o którym wiesz, że strzeże przykazań, którego dusza podobna do twej duszy, i kto, jeślibyś upadł, będzie współczuł tobie. Następnie trzymaj się rady twego serca, gdyż nad nią nie masz nic godniejszego wiary. Dusza bowiem człowieka zwykła czasem więcej objawić niż siedem czat siedzących wysoko dla wypatrywania. A ponad to wszystko proś Najwyższego, aby po drodze prawdy kierował twoimi krokami.
=========================
Mędrzec słowami zdobywa sobie miłość (20,13a).
Czyń siebie godnym kochania w zgromadzeniu.

korzystałem z:
https://www.teofil.dominikanie.pl/main/index.php/content/view/347/119/