Mrok na schodach.

Patrzę mrokowi prosto w oczy.
Nie boję się, bo ufam Bogu.
Tak bezgranicznie,
że mam nadzieje,
pokładam je nawet w pustce...
Boże jesteś zawsze tak blisko,
że wszystko jest oczywiste.
To, co dobre i złe spotykające mnie.
Boże kocham Cię...
i każdy człowiek
ma na ziemi barwę Twoich oczu...
Pomóż mi dostrzegać Cię bardziej w innych ludziach.
Pomóż mi znaleźć odpowiedzi na nowe pytania.
Tak jak zawsze...
Boże daj mi siłę, abym mogła żyć.
Z podniesioną głową dalej iść...
(06. 09. 2007 r.)