(6)
Popielec
„Panie, czymże ja jestem przed
Twoim obliczem?
Prochem i niczem”.
„Od ciemnej grudki prochu;
która smoli ręce,
z namaszczeniem rzuconej
w Popielcową Środę,
cichutka radość wzbiera.
O rzuć prochu więcej,
na warkocz, na czuprynę,
w książeczki, na brodę…
Bo przecież od tej grudki
– wiosna w drzwiach kościoła
(…) będzie więcej spowiedzi
i dobrych uczynków,
wiele rzeczy skradzionych
powróci w czas krótki
a wszystko się rozpocznie
po prostu od Środy,
i właśnie od popiołu…
od smolącej grudki”.
Ks.JanTwardowski
maly52 2015-02-18
Dzień dobry Basiu.....pozdrawiam serdecznie w Środę Popielcową....życzę słonecznego i spokojnego dnia...:))
hania44 2015-02-18
Piękny wiersz! :) Ja właśnie zastanawiam się teraz nad sensem środy popielcowej...
Pozdrawiam cieplutko! :)
lukana1 2015-02-18
Ładna fotka nawiązująca do dzisiejszego dnia;
Pozdrawiam Basiu i spokojnego wieczoru życzę;
dana02 2015-02-18
Ładna całosc:)
