Jak nie kochać jesieni...
Jak nie kochać jesieni, jej babiego lata,
Liści niesionych wiatrem, w rytm deszczu tańczących.
Ptaków, co przed podróżą na drzewach usiadły,
Czekając na swych braci, za morze lecących.
Jak nie kochać jesieni, jej barw purpurowych,
Szarych, żółtych, czerwonych, srebrnych, szczerozłotych.
Gdy białą mgłą otuli zachodzący księżyc,
Kojąc w twym słabym sercu, codzienne zgryzoty.
Jak nie kochać jesieni, smutnej, zatroskanej,
Pełnej tęsknoty za tym, co już nie powróci.
Chryzantemy pobieli, dla tych, których nie ma.
Szronem łąki maluje, ukoi, zasmuci.
Jak nie kochać jesieni, siostry listopada,
Tego, co królowanie blaskiem świec rozpocznie.
I w swoim majestacie uczy nas pokory.
Bez słowa na cmentarze wzywa nas corocznie.
Tadeusz Wywrocki
Miłego popołudnia..
danutaw 2014-10-16
Piękna jest jesień....w barwach.., taka ciepła..!)
Pozdrawiam Cię i życzę Ci Basiu uroczego popołudnia.....!)
re; dziękuję za pamięć..., jesteś kochana...!)
maly52 2014-10-16
Jesień jest po prostu cudna, widać to też na Twojej fotce Basiu...dziękuję za serduszko przyjażni,jestem bardzo wdzięczna i życzę miłego popołudnia....buziaki...:))
dana02 2014-10-16
Jesień ładnie zdobi otoczenie.
Pozdrowienia wieczorne wraz z życzeniami miłego wieczoru ślę:)
emilk21 2014-10-16
W tym parku,jesień się rozgościła i maluje go na kolorowo.
Pozdrowionka ślę.
Dobranoc.
awangar 2014-10-17
Coraz bardziej purpurowa szata tej jesieni..jak jej nie kochać...
Miłego popołudnia Basiu :)