Bohoniki

Meczet
Bohonicki meczet został zbudowany w 1883 roku. W czasie działań wojennych została uszkodzona południowo- zachodnia ściana oraz część przedsionka, a ponadto urządzono tu szpital polowy, który przyczynił się do znacznej dewastacji obiektu. Pierwszy remont zabezpieczający budowlę przeprowadzono na początku lat 50-tych XX w., w latach 80 XX dokonano szereg konserwacji a w 2005 r. obiekt został poddany gruntownemu remontowi. Podczas tego ostatniego remontu wymieniono m.in. elewację, okna i pokrycie dachowe. Meczet wpisany jest na krajową listę zabytków.
Jest to budowla drewniana, gdyż tylko takie wolno było budować Tatarom. Meczet wzniesiony jest na planie prostokąta z niewielkim gankiem z przodu, o wymiarach 11,49x 8,3 m, o łącznej kubaturze 460,1 m3. Dach jest pokryty gontem i zwieńczony banią, która u dołu jest ośmioboczna a na górze cebulowata. Z bani wystaje pręt z trzema kulami a na samym wierzchołku znajduje się półksiężyc. Kopuła, bohonickiego meczetu kształtem podobna jest do kopuł najsłynniejszych meczetów świata islamskiego.
Świątynia posiada jedno niesymetrycznie, usytuowane wejście. Okna są skrzynkowe zbliżone do kwadratu a okna na kopule ozdobione są ładnym ciesielskim ornamentem
Meczet był wielokrotnie malowany. W latach 80 był koloru niebieskiego, później zielonego a po ostatnim remoncie ma kolor naturalnego drewna.
Cały teren otoczony jest ogrodzeniem wykonanym z siatki ogrodzeniowej w ramach z kątownika a wchodzi się przez półkolistą bramę koloru zielonego.