Zamek w Kórniku.

''Teofila z Działyńskich (1715‒1790) była niezwykłą kobietą ― właścicielką wielu dóbr, sprawnie zarządzającą swym majątkiem. Przebudowała zamek w Kórniku, tworząc barokową rezydencję z założeniem ogrodowym, dbała o drogi, mosty i wiatraki, zakładała tamy na jeziorze. Stworzyła w Kórniku manufakturę płócienniczą, prowadziła hodowlę jedwabników. Dostrzegła korzyści ekonomiczne z zastąpienia pańszczyzny i danin czynszami dzierżawnymi. Można ją nazwać osiemnastowieczną businesswoman ― do swoich posiadłości sprowadziła protestanckich kolonistów niemieckich, nazywanych olędrami i ufundowała w Bninie luterański zbór. Z tego powodu, a także za popieranie Żydów, zarzucano jej wspieranie innowierców. Jednakże, według legendy, jej duch nie może zaznać spokoju z zupełnie innego powodu.
Od czasów średniowiecza była w Kórniku siedziba rodu Górków, wygasłego z końcem XVI w. ― po nich pozostał m.in. zameczek myśliwski nad jeziorem. Teofila zdecydowała się go rozebrać, a cegłę przekazać okolicznym mieszkańcom na budowę murowanych kominów, które miały zapobiegać pożarom. Wedle lokalnej tradycji, przekazanej przez dziewiętnastowiecznego burgrabiego zamku w Kórniku Józefa Rychtera, w zameczku zgromadzone były skarby Górków, których strzegły złe moce, i to właśnie za sprawą diabłów, obrażonych za zburzenie ich skarbca, duch Teofili ma do dziś pokutować, krążąc po kórnickich ogrodach.''