SZKODA NA TO CZASU
Bojaźliwi ludzie są skłonni do rozmyślań. Gubią się w domysłach. Wciąż muszą się bronić. Sami się unieszczęśliwiają. Tęsknią za niepotrzebnymi troskami, biorą je w ramiona i głaszczą. W ogóle nie wierzą, że mogłoby świecić słońce, i zmarznięcie chowają się w cień.
Ale życie nie służy do rozmyślań. Szkoda na to czasu. Nie po to stworzono człowieka. Lęk przed jutrem pojawia się zawsze o jeden dzień za wcześnie.
Lęk ma wiele twarzy. Jest lękiem przed i opuszczeniem i samotnością, lęk przed tym, że się zawiedzie i straci; przed nieznaną przyszłością; przed lewym i prawym; przed przemocą, nieszczęściem i chorobą. Wszystkie lęki kończą się koniec końców n lęku przed śmiercią. Ponieważ człowiek tak kurczowo trzyma się życia, odejście powoduje ból.
Tylko ten, kto nauczy się dawać zamiast brać, pozwalać odejść zamiast zatrzymywać, ten może żyć wolny, szczęśliwy i odprężony, bez lęku.

11 grudnia