WOJNA I POKÓJ
Znów widzieliśmy przerażające obrazy wojny. Zdjęcia martwych i rannych, zniszczenia i wygnania. Sprawozdawcy pokazują, ile rakiet odpalono, ilu samolotów użyto, ile czołgów zniszczono. Rzadko pada słowo o ludziach, którzy siedzieli w czołgach. Ale w czasie wojny, jak się zdaje, samolot, czołg, rakieta są o wiele więcej warte niż człowiek.
Bezbronni ludzie chowają się ze strachu pod ziemię. Każda wojna pociąga za sobą te same ofiary: kobiety i dzieci, starych i chorych. Wojna, zanim wybuchnie, już dawno się zaczęła – w umysłach opętanych władzą. Zaczyna się wraz z poszukiwaniem wrogów. Ludzi, którzy są inni, inaczej wyglądają, inaczej mówią, inaczej myślą, inaczej wierzą. Uznaje się ich za wrogów. Są wszystkiemu winni. Wrogowie przedstawiani są w najczarniejszych barwach. Trzeba ich nienawidzić i zniszczyć.
Jeśli pragniesz pokoju, to żaden człowiek na świecie nie może być twoim wrogiem. Wykreśl słowo „wróg” ze swojego słownika. Nigdy go już nie używaj. Wiem, że nie możemy w okamgnieniu zlikwidować wielkich wojen. Ale możemy zadbać o to, by ustały małe wojny w naszym małym świecie: w domu, w rodzinie, w zakładzie pracy, w sąsiedztwie. Małe miejsce pokoju na tym świecie jest niczym oaza, gdzie życie może ponownie stać się świętem.
24 października