BEZ UPADKU NIE MA ZMARTWYCHWSTANIA

Znasz choć jedno życie, które nigdy nie zostało naznaczone krzyżem i cierpieniem? Człowieka, który nigdy nie doświadczył bólu? W każdym życiu zdarzają się czasy brzemienia i trosk, nocy i ciemności, strachu i rozpaczy, ale także czasy pełne radości i promyków słońca, pełne pokoju i ciszy, chwil pełnych błogości. W każdym ludzkim życiu są dni ponure, Wielkie Piątki, dni krzyża, niezależnie od tego, czy jesteś wierzący czy nie.
Jeśli podczas takich dni nie pogrążasz się w zgorzknieniu, w złości i rozpaczy, doznasz światła Wielkanocy. Dni zmartwychwstania, nowe życie, bardziej spełnione, bardziej wolne. Jestem przekonany, że krzyż i cierpienie maja głębszy sens. Czynią dojrzalszym, uszlachetniają, uwalniają od tego, co bezwartościowe. Najczęściej jest tak: to co początkowo wyglądało tragicznie, okazywało się później, czasem dużo później, dobrodziejstwem.
Z człowiekiem jest jak z przyrodą: ciągłe zmiany, dzień i noc, wiosna i jesień, przypływ i odpływ. Kto nie zazna trosk, ten nigdy nie odczuje prawdziwej radości. Być zdruzgotanym, być u kresu – kto tego nie zna, ten nie wie nic o powstaniu, bez upadku nie ma zmartwychwstania. Jeśli jesteś wierzący, powiem ci coś jeszcze: wszystko zyskuje swój głębszy sens przez to, iż Jezus z Nazaretu sam przeszedł tę drogę: drogę od Wielkiego Piątku ku Wielkiej Nocy.
19 kwietnia