DZIWNE ŻYCIE LUDZKIE
Życie ludzkie jest takie dziwne, takie niepojęte. Są dni, gdy świeci słońce. Nie wiesz dlaczego. Jesteś zadowolony. Dostrzegasz piękne strony życia. Cieszysz się, jesteś wdzięczny. Praca dobrze ci idzie. Wszyscy są dla ciebie mili. Nie wiesz dlaczego. Może dobrze spałeś, doceniono cię, osiągnąłeś sukces, czujesz się bezpiecznie. Gdyby to mogło tak trwać!
Ale nagle wszystko się zmienia. Jakby ogromne słońce przyciągnęło chmury. Nachodzi cię niejasny smutek. Wszystko przychodzi ci z trudem, wszystko widzisz w czarnych barwach. Uważasz, że inni cię już nie lubią. Uskarżasz się na drobnostki, czynisz wyrzuty. Myślisz, że tak już zostanie i nie będzie inaczej. I znów nie wiesz, dlaczego tak się dzieje. Być może jesteś zmęczony? Nie wiesz. Dlaczego tak się dzieje?
Dlatego, że człowiek jest częścią natury: tak jak wiosna i jesień, jak ciepło lata i chłód zimy, jak przypływ i odpływ, jak rytm morza. Dlatego że nasz byt to ciągłe życie i umieranie. Jeśli to zrozumiesz, będziesz mógł iść dalej pełen odwagi i ufności, bo uświadomisz sobie: po każdej nocy nadchodzi znów nowy dzień. Jeśli jest w Tobie wiara, sam doświadczysz, że to regularne umieranie jest konieczne, by żyć na nowo, prawdziwie i w pełnej radości.
adusiaz 2011-03-28
Bo to wszystko zależy od punktu odniesienia. Rzeczywistośc i tak zawsze jest taka sama. ;)
malgra 2011-03-28
Dziękuję za ulubienie mnie...w miarę możliwości czasowych będę się wczytywać w Twoje przesłania...a z tym dzisiejszym udaj się do sarna1...i nie pytaj mnie dlaczego...pozdrawiam i serdeczności zostawiam...)
beata71 2011-03-29
BARDZO MI MIŁO TO ''USŁYSZEĆ'':))
pozdrawiam ciepło i serdecznie:))
mazurka 2011-03-29
Uwielbiam naturę i po raz kolejny wielkie dzięki za mądre,płynące z serca słowa.