21 marca

MAMY GORĄCZKĘ

Dlaczego jesteś taki zły, gdy czasem nie zdążysz na autobus i musisz iść piechotą? Przecież wiesz: Na Dalekim Wschodzie ludzie za garść ryżu cały dzień biegają między dwoma dyszlami wozu. Dlaczego skarżysz się na drobne niedomagania, zamartwiasz się zmarszczkami na twarzy? Przecież wiesz: Tysiące ludzi musi całymi latami żyć z nieuleczalnym cierpieniem swego ciała. Tysiące torturuje się ze względu na przekonania, kolor skóry lub zupełnie bez powodu.
Dlaczego narzekasz, gdy czasem zmokniesz na deszczu, gdy musisz przejść kawałek piechotą lub poczekać na jedzenie? Czy nie myślisz nigdy o tych, którzy nie mają nóg, którzy muszą leżeć w łóżku i byliby nadzwyczaj szczęśliwi, gdyby mogli ponownie stać lub chodzić? Gdy posiłek się opóźnia, czyżbyś zapomniał, że miliony ludzi nigdy nie siedziało przy nakrytym stole?
Ależ jesteśmy dziwnymi, śmiesznymi i obłąkanymi istotami! Zatruwamy sobie i innym życie błahostkami, a powinniśmy co dnia radować się i być wdzięczni za tak wiele dobra, na które nawet nie zasługujemy. Mamy gorączkę, a nasza gorączka to chorobliwy egoizm.