16 lutego

WOLNY, BY MÓC SIĘ CIESZYĆ

By móc żyć, musisz przede wszystkim umieć się cieszyć. Cieszyć w spokoju. Nie mam tu na myśli zgubnej, czasami chorobliwej żądzy uciech, która opętała tak wielu ludzi i tak wielu wpędza w nieszczęście. Dążenie do wszelkich możliwych i niemożliwych rzeczy, którymi nęci społeczeństwo żyjące w zbytku, wciąga cię w odmęt zwierzęcych instynktów, z którego trudno jest się wyrwać.
By móc żyć, musisz nauczyć się cieszyć. By móc się cieszyć, musisz być wolny, wolny od pogoni za rzeczami materialnymi, od wszelkiej żądzy, wolny od nienawiści i zazdrości, wolny od wszelkiej namiętności, która niszczy i rozrywa cię od środka. By móc się cieszyć, potrzebujesz zdrowej harmonii między twoimi uczuciami i wyobrażeniami a twoim stosunkiem do ludzi i rzeczy.
Jeżeli potrafisz się cieszyć, potrafisz się śmiać i być radosny. Jesteś wtedy wdzięczny, że codziennie rano wschodzi słońce. Jesteś szczęśliwy, że łóżko jest miękkie, mieszkanie ciepłe. Spotykasz wtedy przyjaznych ludzi. Przychodzi wtedy do ciebie miłość Boga z każdym uśmiechem, każdym kwiatem, każdym dobrym słowem, każdym serdecznym uściskiem dłoni, każdym objęciem ramieniem. Jeżeli potrafisz w spokoju cieszyć się małymi rzeczami, mieszkasz w ogrodzie pełnym szczęśliwości.