Uprzejmie donoszę - wiersz ułożony na prośbę mojej siostry Ani

Uprzejmie donoszę

„Anka znowu do pracy się spóźniła”.
„Zocha w czasie godzin zakupy robiła”.
„Kowalski wczoraj miał imieniny
i z Nowakiem mają dzisiaj skacowane miny”.
- Takie to relacje dyrektorom i przełożonym ludzie zdają,
a o swoich przewinieniach zapominają.
Pewnie nie jeden szef się ucieszy
i z naszych grzeszków nas rozgrzeszy.
„To, że ważne zlecenie zawaliłem”.
„To, że zamiast uczciwie pracować do znajomej dzwoniłem”.
„To, że w czasie pracy na kompie sobie grałem”.
„To, że z kierownikiem zakup auta oblewałem”.
- To wszystko akurat się nie liczy,
bo to przecież mnie dotyczy.
Po co takimi drobiazgami szefa denerwować,
lepiej na innych jest kablować.
„Kioskarz znów na 10 minut zamknął budkę”.
„Na ławeczce dwóch starszych gości pije wódkę”.
„Pielęgniarką Ela z kardiologiem romansuje”.
„Stara panna Krysia na czarno w szwalni pracuje”.
- Te i inne rewelacje
u donosiciela mają bytu racje.
A gdzie taki obserwator przebywa
gdy jakiś człowiek dramat przeżywa?
„Gdy kogoś w autobusie lub tramwaju okradają”.
„Gdy młodzi pijacy na ulicach i parkach rozrabiają”.
„Gdy złodziej do sąsiada się włamuje”.
„Gdy sadysta rodzinę maltretuje”.
„Gdy zbiry niewinnego biją”.
„Gdy małolaty papierosy palą i alkohol piją”.
- Tego kapuś nie widzi
i nawet swej biernej reakcji wcale się nie wstydzi!

Rawa Mazowiecka 27.01.2010

dodane na fotoforum:

• Słowo i obraz
• Wiersze
• Moje rymy