(2)
w Szklarskiej Porębie.
Polany moje, rodno wsi, skalno ziémio,
kieby jo nuty twoje móg pochytać...
Té, co mi kańsi w sercu...
kańsi w nuku drzymiom....
Jako ptoki sie trzepiom na gęślanyk strunak,
co ik widował drzewiej ojcu mojemu na cornyk palcak,
kiedy na wiesne w cas rychlikiem proł na świeze, corne skiby.
Hej, nuty té!...
Co mi sie dzieckiem śniły, kiedyk stoł w psotny cas przy krowak,
opastérkany w zgrzebną chuścinę, i płac dziecięcy dusił.
Płac proł na mokrą ziém i deptoł bosémi pięty...
Hej, nuty moje!
Kieby,
Boze święty!...
zakwitły mi choć na dzień lelują,
zacérwiéniły rózą,
na słonku buchły water płanią.
Wtedy...
Polany moje, rodno wsi, skalno ziémio,
ja by ci skrzydła przypiął... z granitu kute... do ramion,
łyskawicami gorset wysył w nietoty i kociełapki,
z kosówki wionek uplótł...
i słabyś se... piékno... podhalańsko księzno...
piérso w gromadzie dziedzin!
Dziś, biedna moja matko, coz ci dom?
Nuty moje!
Nie wyśpiéwom wos nigda.
Może kiedy wypłacem... (...)
Maciej Pinkwart.
dodane na fotoforum:
