Pierwotnie gotycki zamek (łot. Rīgas pils) został wzniesiony w latach 1330–53 przez Krzyżaków inflanckich (którzy dużo wcześniej wchłonęli Zakon Kawalerów Mieczowych). Warownię zbudowano poza murami miasta w pobliżu wcześniej istniejącego szpitala św. Ducha, po tym gdy mieszczanie zburzyli poprzedni zamek Kawalerów Mieczowych stojący w centrum starego miasta. Warownia wzniesiona na rozkaz mistrza zakonu Eberharda Monheima, otrzymała plan czworoboku. Wewnątrz znalazł się obszerny dziedziniec, a przy narożnikach budowli postawiono wieże obserwacyjne. Na nic jednak zdała się przezorność Krzyżaków, bowiem w XV wieku budowla została zdobyta i splądrowana przez mieszczan. Po zakończeniu waśni pomiędzy Krzyżakami a ryskim mieszczaństwem, zamek został odbudowany na przełomie XV i XVI wieku. Dodano wtedy dwie szerokie okrągłe baszty w narożach. W dniu 5 marca 1562 roku mistrz zakonu Gotard Kettler na zamku złożył hołd przedstawicielowi króla Polski. Zamek do 1621 był rezydencją namiestnika króla Polski (m.in. Jan Hieronim Chodkiewicz i książę Jerzy Radziwiłł) i obsadzony był przez polską załogę wojskową. W 1582 roku na zamku rezydował król Stefan Batory.

Od 1995 roku jest rezydencją prezydenta Łotwy oraz siedzibą trzech muzeów – Muzeum Historii Łotwy, Muzeum Sztuki Zagranicznej i Muzeum Literatury i Sztuki im. Rainisa.