Postawiono warunek, aby wysokość budynku nie przekraczała 24 m. W rezultacie Sprecher musiał zrezygnować z pomysłu, aby gmach wieńczyły wysokie baszty – zamiast tego zaprojektowano wieńczącą budynek mansardę z maleńkimi wieżyczkami. Budynek wygląda z zewnątrz na sześciopiętrowy, choć w rzeczywistości pięter jest osiem.
Budowę ukończono w 1921 r., po kolejnym opóźnieniu spowodowanym wybuchem wojny polsko-ukraińskiej w 1918 r.
Tak jak i w innych budynkach, pomieszczenia były wynajmowane. Mieściło się tu m. in. przedstawicielstwo francuskiej kompanii naftowej \"Małopolska\", konsulat Rumunii, liczne sklepy i apteka, która przetrwała do dziś.