Nieprzeciętny talent młodego artysty w dziedzinie sztuki sakralnej zwrócił uwagę abpa Józefa Teodorowicza, zwierzchnika archidiecezji ormiańskokatolickiej we Lwowie w okresie, kiedy trwała restauracja zabytkowej świątyni. Jan Henryk Rosen otrzymał zamówienie na wykonanie malarskiej dekoracji wnętrza katedry ormiańskiej we Lwowie, które zakończył w 1929 r.

Spośród malowideł namalowanych w katedrze najciekawszym, wzbudzającym najwięcej emocji i komentarzy, była scena pt. \"Pogrzeb Św. Odilona\".
Na marach sześciu mnichów naturalnych rozmiarów niesie zwłoki opata Odilona. Konduktowi przewodzi nowy opat, następca zmarłego. Orszak zamyka dwóch ministrantów. Kondukt przesuwa się na tle haftowanych tkanin ( arrasy, gobeliny) z wyobrażeniami scen z Apokalipsy. Twarze mnichów, zmarłego, ministrantów nie są przypadkowe - zostały zaczerpnięte z życia i jako takie są swoistymi portretami katolickich duchownych.
Najwięcej emocji wywołuje wątek zmarłych kroczących w kondukcie. Na pogrzeb Odilona zjawili się oni nieprzypadkowo. Bo to właśnie Odilonowi, 11 - wiecznemu opatowi benedyktyńskiego opactwa w Cluny przypisuje się ustanowienie Zaduszek. Wdzięczne dusze, wielce prawdopodobne, iż uwolnione od czyśćcowych mąk za sprawą modlitw jakie w ich intencji się składa tego dnia - przybyły na padół ziemski aby spłacić dług wdzięczności i oddać ostatnią posługę zmarłemu opatowi. Rosen obecność zjaw z zaświatów zaznaczył konturowo, posługując się białą kreską (foto: internet).
https://kociewiacy.pl/main/index.php?option=com_content&task=view&id=1711&Itemid=78

Detale:
https://merlge.tumblr.com/post/62083800861/jan-henryk-rosen-the-funeral-procession-of-st