NA SZLAKU ARCHITEKTURY DREWNIANEJ (63).
Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy w Wielkich Oczach
(woj. podkarpackie).

Pierwsza cerkiew unicka w Wielkich Oczach została wzniesiona w 1654 przez ówczesnego właściciela wsi Mojżesza Mohyłę na potrzeby wiernych z Wielkich Oczu i sąsiadującego Skolina. Została ona zastąpiona w 1820 nową świątynią, w 1913 remontowaną, zaś w 1915 zniszczoną przez niemiecką artylerię razem z większości zabudowy rynku we wsi. Budowa kolejnej cerkwi, która miała służyć ok. 600 grekokatolikom, została sfinansowana przez parafian i rozpoczęta w 1924 r.
Cerkiew w 1937 r. wymagała remontu, który ponownie sfinansowali parafianie. Świątynia została przebudowana, jej bryła wydłużona, wzmocniono ściany podtrzymujące kopułę i podbito blachą drewniany dach. W czasie II wojny światowej cerkiew nie została w żaden sposób uszkodzona, dopiero po wysiedleniu Ukraińców w czasie Akcji Wisła została przejęta na magazyn. Pełniła tę funkcję do 1989, tracąc całe zabytkowe wyposażenie. Dopiero po upadku PRL zostały na jej terenie wykonane podstawowe prace konserwatorskie, symbolicznie odprawiono w niej nabożeństwo. Obecnie obiekt nie jest użytkowany i jest w bardzo złym stanie technicznym.