:)

łabedzi spiew

otulona we własne myśli
nad jeziorem swoich marzeń stoję
ono wciąga słońce w swoje tonie
zapach traw tataraków orzeźwia
małe listki brzozy kryją słońce
senne mgły otulają drzewa
niebo odbija się w oczach jeziora
dwa księżyce krążą nad światem
białe łabędzie na chmurach marzeń
płyną powoli tańcząc walca

nad jeziorem łańcuchy łabędzi
zaczęły lekko opadać na wodę
jak białe puchy skrzydła swe zwijać
piękne są łabędzie z białej pianki
przez poduszek koronki falbanki
szyje wyciągają dzioby otwierają
śpiew milknie w ich gardłach

pod wierzbą wieczorem wiatry się skryły
trochę podumać jak łabędzie senne
śnić sen o świata przemijaniu
śpiew łabędzi odbija się echem
w moim sercu samotnym i smutnym

obłok się wzburzył skrzydłami na niebie
jak łabędzie płyną po niebiosach
uśmiecha się do poety zbłąkanego we śnie
szlachetność i piękno mu ofiaruje




Tesss Perth- Bedford, 27.o2.2oo9 r.