Okruchy szczęścia

Poranna kawa z jedną łzą

smakuje gorzko
piołunową nutą
szybują radości

I znów okruchy szczęścia
sypniesz hojną dłonią
na mój stół

Zadzwoni malowana wiosna
słońce przetoczy swój blask
przez skrawek nieba

Ptaki rozpuszczą swoje tony
na zielone łąki
odejdą marzenia

Okruchy szczęścia
rozwieje wiatr

/Ewa Korczyńska/