W 1647 roku w południowym skrzydle, na pierwszym piętrze klasztoru jasnogórskiego wybudowano obszerną reprezentacyjną salę. Założona na planie wydłużonego prostokąta, nakryta barokowym sklepieniem z lunetami, była w pierwotnym zamiarze reprezentacyjnym salonem, w rodzaju sali dysput konwentu, jego zebrań, kapituł oraz uroczystości, na które zapraszano znakomitych gości, którymi byli panujący, oraz różni dostojnicy kościelni i świeccy.
W tym czasie nazywana była Salą Dysput Teologicznych. Nazwa ta charakteryzuje jej podstawowe przeznaczenie – z racji wielkich uroczystości, tak religijnych, jak i wewnętrznych, zakonnych, zbierali się tutaj zakonnicy i zaproszeni goście, aby wysłuchać wykładów z zakresu filozofii, teologii, Pisma św., prawa kanonicznego, oraz teologii życia wewnętrznego.
Wykształceni zakonnicy dyskutowali na te tematy, wykazując się posiadaną wiedzą, często zdobytą na studiach zagranicznych. Należy pamiętać, że od XVII w. na Jasnej Górze istniało tzw. Studium Generale, gdzie przygotowujący się do święceń kapłańskich klerycy zdobywali wymagane wykształcenie. Oczywiście korzystali z bogatego zasobu wiedzy, w jaki obfitowały ciągle powiększające się zbiory jasnogórskiej biblioteki.
rys55 2009-02-14
I ja tam byłem zdjec nie zrobiłem bo nie wolno było robic widze że masz swoje sposoby i dobrze pozdrawiam ))))))))))
terka88 2009-02-14
To chyba tutaj Kmicic wysypuje kosztowności..