(3)
W przeszłości wieś Oblęgorek była własnością Hieronima Odrowąża, potem rodu Tarłów. To ci ostatni, mieszkając w swoim pałacu w Podzamczu Piekoszowskim, właśnie w Oblęgorku mieli dworek myśliwski i tu trzymali swoje zwierzęta.
Wieś ta jednak bardziej kojarzy się wszystkim z Henrykiem Sienkiewiczem. I słusznie. Komitet obywatelski, któremu przewodził najpierw książę Michał Radziwiłł, potem biskup Kazimierz Ruszkiewicz, w 25. rocznicę pracy literackiej pisarza postanowił go nagrodzić w sposób niecodzienny. Przygotowano popiersie pisarza z białego marmuru, rozpoczęto zbiórkę pieniędzy na zakup domu dla jubilata, w którym mógłby odpoczywać. Społeczeństwo bardzo aktywnie uczestniczyło w tym przedsięwzięciu, a także przysyłano różne prezenty na tę okoliczność (np. złote pióro wysadzane diamentami – prezent od polskich kobiet).
W Warszawie uroczyście wręczono pisarzowi akt notarialny kupna majątku w Oblęgorku. Był to prezent od narodu polskiego, dowód uznania dla wielkiego twórcy. Po raz pierwszy pisarz przyjechał do swego majątku w 1901 roku. Wtedy to trwały jeszcze prace remontowe. Pałacyk został wkomponowany w piękny park w stylu angielskim, wśród istniejących wówczas budynków, tzw. Halikówki i wspomnianego wcześniej dworku myśliwskiego. Oficjalne przejęcie zabudowań przez Sienkiewicza nastąpiło w roku 1902, kiedy to powitano właściciela chlebem i solą. Sienkiewicz był oczarowany wielkim darem, o czym pisał do swoich przyjaciół.
Fasada południowa to ogromny taras z wyjściem do parku. Kilkusetletnie dęby i lipy nadają szczególny klimat temu miejscu. Otaczające pałacyk urokliwe drzewa (perukowce podolskie), nadają okolicy iście powieściowy charakter. Na tym tarasie często Sienkiewicz przesiadywał pisząc i chociaz nic już wielkiego w Oblęgorku nie stworzył to jednak był ściśle związany z ziemia Świętokrzyską. Grób rodziny Sienkiewiczów znajduje się w Chełmcach.
