Łabędź niemy jest gatunkiem zmiennym co do zachowań społecznych. W okresie wędrówek tworzy duże stada, co wiąże się z gwarancją bezpieczeństwa, za to w okresie lęgów łabędzie tworzą swoje terytoria, które zaciekle broni samiec przed innymi przedstawicielami swojego gatunku. Łabędzie większość czasu przeznaczają na żerowanie. Podczas niekorzystnych warunków mogą zamierać w bezruchu i pozostawać w tej pozycji przez długi czas. Łabędzie spędzają też dużo czasu na pielęgnowanie swojego upierzenia. Ptaki te bardzo dobrze latają i mogą latać na dość znacznych wysokościach. Niekiedy tworzą klucze. Po powrocie na lęgowiska tracą zdolność lotu(przez ok. 5 tygodni), spowodowaną utratą lotek ze skrzydeł, wtedy też opiekują się młodymi. Dzięki długiej szyi mogą sięgać po pożywienie nawet na głębokość ok. 1 m. Dorosłe osobniki nie potrafią nurkować, jedynie młode posiadają tę zdolność. Łabędzie także często wychodzą na ląd, aby zjadać trawę i inne rośliny pastewne.( z netu)